понедељак, 26. јануар 2009.

Страшни час

Кад видим да на овој планети нема правде
Пожелим да одем одавде
Да одем и да се више никада не вратим
Јер стварно немам за чиме да патим

Понекад бих узео мишомор
И отишао на велики одмор
Одмор са кога се нико није вратио
За тако нешто бих платио

Често желим да се склоним из овог расула
Живот је стварно једна велика нула
И кад коначно хоћу да подигнем руку на себе
У тренутку се сетим тебе

Ти си увек та која ми снагу да
Да на овом свету преживим
И животу да се дивим
Једино ти мом телу доносиш спас
Када ми дође страшни час

Нема коментара:

Постави коментар